Allerhande kerstverhaal
Lekker leesvoer en inspiratie uit de kersteditie van Allerhande. Dat wordt genieten op de bank met een dekentje en een kop thee of koffie!
Oma's geheime recept
Elk jaar mag Tim met kerst zijn lievelingsoma helpen met haar fameuze gehaktballen. Dit jaar liep alles een tikkie anders dan anders. Deze kerst werd er eentje om nooit meer te vergeten...
- Lees het eerste deel van Tim's verhaal in Allerhande 07-2024 en hieronder verder
Nina ging met Tim mee naar de keuken om hem te helpen. ‘Opa en oma gaan jullie maar lekker naar de kamer hoor. Wij redden het wel!’ De ouders waren druk bezig met de tafel dekken en er klonk al gezellige muziek uit de woonkamer. Tims moeder Sandra had haar oude cd’tjes weer meegenomen en blèèrde alweer mee met haar lievelingsliedjes. Al dansend kwam ze de keuken in. Tim kreeg het er warm van en oma keek hem net aan toen hij het schaamrood op zijn kaken voelde komen. Hij was zelf veel stiller dan zijn hysterische moeder. Oma liet een schaterlach knallen: ‘O, die dochter van me, het is toch zo’n uitslover. Vroeger wilde ze al beroemd worden, hoor. Maar ze kwam niet verder dan de schuifdeuren met haar dansjes.’ Opa voegde er nog aan toe: ‘Gelukkig kan ze beter koken dan zingen!’
🌟🌟🌟
Sandra kon het allemaal niets schelen en ze trok haar ouders met rollator en al mee in polonaise de woonkamer in. ‘Hèhè, dacht hij, kan ik even in alle rust mijn werk doen.’ Zweetdruppeltjes parelden op Tims vlassige bovenlip, toen hij zijn zusje met een wanhopige blik bij zich riep. Hij fluisterde wat in haar oor, waarop ze stilletjes via de achterdeur het huis verliet. Nina roerde wat in een pannetje en ze keken elkaar samenzweerderig aan. Daar was Lisa al, ze was de bijkeuken zachtjes binnengeslopen en fluisterde net iets te hard tegen haar broer: ‘Hier is het goud waar je om vroeg’. ‘Goud, wat voor goud?’ vroeg opa, die net naar de keuken was gekomen om de champagne en kinderbubbels te halen. ‘Oh dat zie je straks wel, opa. Niet verder vertellen, hoor!’ Hij knipoogde naar zijn kleinzoon en liep terug alsof-ie van niets wist. ‘Tijd voor de bubbels!’ Eindelijk was het moment aangebroken dat de hele familie samenkwam rond de lange, uitgeschoven eettafel die ieder jaar opnieuw bijna doorzakte onder het gewicht van al het eten. Oma en opa hadden hun ‘goeie goed’ aan en ook de kinderen – hun neefje Kevin van 5 en nichtje Sofie van 7 – hadden zich voor hun doen netjes aangekleed: Kevin droeg zijn lievelingsvoetbalshirt. Maar iedereen wist dat het niet lang zou duren voordat de eerste knoopjes van de overhemden zouden worden losgemaakt en de hakken in de hoek geschopt zouden worden.
🌟🌟🌟
Tijdens het voorgerecht al werd er gelachen en herinneringen opgehaald. Iedereen was in een opperbeste stemming toen het moment kwam waarop Tim zijn gehaktballen moest presenteren. Bibberend van spanning zette hij een grote ronde schaal op tafel. Met een blozend gezicht en een onzeker ‘tadaaa’ tilde hij de grote zilveren deksel op. Er verscheen een prachtige goudglinsterende gehaktkrans overgoten met cranberrysaus. Oma Jannie kon haar ogen niet geloven. ‘Wat is dat voor moois?’ En meteen erachteraan verontwaardigd: ‘Waar zijn mijn gehaktballen?’ ‘Kom oma, het is nu echt tijd voor wat nieuws,’ fluisterde Tim. Hij sneed een mooi plakje voor haar af en legde het op een bordje. Hij deed er nog een mooie swirl saus omheen ‘Aan jou de eer om het eerste stukje te proeven.’ Ze nam het bordje aan, en nam een voorzichtige hap. Ze sloot haar ogen, iedereen was stil, je kon een speld horen vallen. Ze kauwde geconcentreerd en liet toen een onbeheerst, ja bijna grommend ‘mmmmmmm’ ontsnappen aan haar lippen. Er volgde applaus van de hele tafel. Tim keek glunderend naar Nina, die de tulbandvorm had meegebracht. ‘Ben ik geslaagd?’ ‘Met vlag, wimpel en een dikke krul van de juf!’ Hij liep naar z’n oma toe en gaf haar een knuffel. ‘En hoe vind je ‘m smaken, oma? Net zo goed als jouw ballen?’ ‘Nou, het komt dicht in de buurt...’
🌟🌟🌟
Ze knipoogde naar hem. ‘Nee, hoor je had natuurlijk een geweldige leermeester. Ik vind deze nog veel lekkerder dan mijn ouwe ballen. Je krijgt van mij een dikke tien!’ Iedereen lachte opgelucht en ze genoten van alle heerlijke gerechtjes. Van de stoofpeertjes tot in spek gerolde sperzieboontjes. Sandra had een enorme kerstboom gemaakt van spruitjes waar iedereen van onder de indruk was. Ook Lisa’s Airfryer-appeltaart deed het verrassend goed. ‘Hij smaakt wel een beeeetje raar, hoor,’ zei oma voorzichtig, waarna ze meteen een tweede hap nam. ‘Maar ik vind ’m toch wel lekker.’ Lisa en Tim klapten dubbel van het lachen, en de hele familie genoot mee van het gesprek. Na het eten ging traditiegetrouw de disco aan, met de cd’tjes van Sandra. De papa’s en de mama’s vlogen als op commando de dansvloer van de huiskamer op, luid meezingend in koor. ‘Kom op jongens, kom gezellig meedansen!’ riep Sandra terwijl ze de zij-sluit deed en in haar vingers knipte. Tim en Lisa keken elkaar grinnikend aan. In geen miljoen jaar gingen ze met hun ouders lopen discodansen op Wham! Zonder dat hun ouders het doorhadden maakten zus en broer samen een TikTokfilmpje voor de kerstboom, terwijl ze hun ouders op de achtergrond lieten stuntelen. Lisa fluisterde tegen haar broer: ‘Deze gaat echt viral, let maar op.’ ‘Wat dóen jullie toch de hele tijd? Kom erbij kids!’ hoorde ze hun vader zeggen.
🌟🌟🌟
‘Okeeeee, we doen al mee!’ Lisa en Tim deden hun allerbraafste best om mee te bewegen op die ouderwetse muziek. Toen ze in een kringetje met hun ouders stonden, kwamen Oma Jannie en Opa Henk er ook nog bij. Die deden hun rock ‘n’ roll moves alsof het nog de sixties waren. De jongste kinderen – die aan het sjoelen waren – sprongen ineens op. Dit was wel heel bijzonder: de hele familie op de dansvloer! De kleintjes sprongen op en neer. Iedereen raakte na een paar nummers al oververhit en de oudjes buiten adem. Opa en oma gingen als eersten zitten. Tim en Lisa keken ineens tegelijk naar oma, die op haar beurt met een blik vol voldoening naar haar familie keek. Dit was wat ze ieder jaar hoopte te zien: haar kinderen en kleinkinderen bij elkaar, in harmonie, zelfs als hun ideeën en smaken veranderden. Ineens stond oma op, klapte in haar handen en zei: ‘En nu is het tijd voor cadeautjes!’ De kinderen schoten overeind en renden naar de kerstboom, waar een overvloed aan kleurrijk verpakte cadeaus op hen wachtte. De ouders gingen weer aan tafel, schonken elkaar nog eens bij en gaven elkaar een kus onder de mistletoe. ‘Ieeeeuw’ riep Lisa, terwijl ze erlangs liep. Maar voordat ze de cadeautjes mochten openen, pakte oma een klein, vierkant doosje vanonder de boom. Ze overhandigde het aan Tim: ‘Alsjeblieft, jongen. Deze is speciaal voor jou.’
🌟🌟🌟
Verbaasd maakte hij het doosje open en vond een klein zwart notitieboekje, oud en versleten, maar duidelijk met zorg bewaard. ‘Het is het originele receptenboekje van mijn overgrootmoeder,’ zei oma met tranen in haar ogen. ‘Ik denk dat jij er klaar voor bent om het stokje van mij over te nemen.’ Haar stem brak. Tim keek naar oma en voelde een plotselinge warmte in zijn hart. Hij gaf haar spontaan een dikke knuffel. Wat een schat was het toch. Ze wist dat hij van koken hield, maar dat hij nog wat onzeker was. De traditie was nu officieel aan hem overgedragen. En op deze manier liet ze hem blijken dat ze vertrouwen had in zijn kunnen. Zijn hart maakte een sprongetje. Iedereen keek naar Tim voor een reactie, maar hij was sprakeloos. Gelukkig klonk er ineens getinkel. Opa Henk tikte op zijn glas. Ah, de speech van opa, dacht Tim verheugd. Opa stond op en schraapte zijn keel: ‘Lieve luitjes. Wat een feest is het toch om elk jaar met elkaar kerst te vieren. Het is altijd hetzelfde en toch weer een beetje anders. Met een gehakt vermomd als kerstkrans, om waar wat te noemen. Maar weten jullie, kerst draait niet om wat je eet. Het gaat om de mensen met wie je het viert, en om de liefde die door de generaties heen wordt doorgegeven – in welke vorm dan ook.’
🌟🌟🌟
Tim en zijn moeder hadden tranen in hun ogen. Oma riep: ‘En zo is het maar net, schat!’ Opa ging verder, had nu de smaak te pakken: ‘Elke generatie viert kerst op haar eigen manier, en dat is precies wat het zo mooi maakt. Terwijl de wereld om ons heen verandert, iedereen groeit en zich ontwikkelt, blijft de essentie hetzelfde: samenkomen, herinneringen maken, en genieten van het eten dat met liefde is bereid. Ik wil graag het glas heffen op jullie allemaal!’ Er werd geproost, geklapt, een traan weggeveegd en nog uren nagepraat. Met een tevreden smile en zijn arm om Nina en oma wist Tim één ding zeker: volgend jaar zou zíjn gehaktgerecht weer op tafel staan. Misschien niet exact zoals oma ze maakte, maar met evenveel liefde en aandacht gemaakt.
Kerstvoorgerechten
Kersthoofdgerechten
Kerstdesserts